Loom is een Amerikaanse videotool zoals we die sinds het uitbreken van de pandemie, willens nillens hebben leren kennen. Toen corona de Verenigde Staten bereikte, verlaagde Loom zijn prijzen en bood het de tool zelfs gratis aan voor studenten en lesgevers. Het was hun manier om te tonen dat ze wilden meehelpen aan de strijd tegen corona en bij uitbreiding wilden werken aan een betere wereld.
Dichter bij huis en kleinschaliger voorzag de Nederlandse supermarktketen Jumbo kort voor de pandemie een eerste ‘kletskassa’ in een van haar winkels. De kassa waar de kassierster wat meer tijd krijgt voor mensen die niet gehaast zijn en nood hebben aan een praatje, was zo’n groot succes, dat de keten kort na de lancering al in een veertigtal kletskassa’s voorzag.
Eigenlijk zijn dat kleine dingen waarmee je als bedrijf toont dat je begaan met je klanten, dat je best wil doen om de wereld te veranderen. En dat is wat je volgens Isabel Verstraete, branding en marketing specialist en auteur van het boek The CARE principle vandaag de dag moet doen. Met producten en diensten maak je niet langer het verschil voor je klanten. Binnen de twee minuten vindt elke klant vijf concurrenten met een even kwalitatief aanbod dat twee van die vijf zelfs goedkoper aanbieden.
Het zijn organisaties als Loom, Jumbo, Tony’s Chocolonely dat zich inzet voor slavenvrije chocolade, die vandaag het verschil maken en volgens Verstraete morgen zullen overleven. Elk op hun manier en elk op hun schaal denken ze verder dan profit en zijn ze in de eerste plaats begaan zijn met people en planet. ‘Bedrijven die voorbij profit kijken, geven zuurstof aan de samenleving, door te focussen op wat belangrijk is, niet op wat verkoopt’, zegt Verstraete tijdens de presentatie van haar boek.
Door dergelijke organisaties in het oog te houden zag ze een patroon in hun succes: een shift in attitude. ‘Ze tonen een zachtere, meer caring versie van henzelf. Ze begrijpen dat ze moeten focussen op solving eerder dan op selling om relevant te blijven.’
‘De pandemie kan een grote opportuniteit zijn, maar misschien willen bedrijven wel zo snel mogelijk terug naar business as usual. Ik hoop in elk geval van niet. Bedrijven die zichzelf heruitgevonden hebben tijdens deze crisis, zijn ook degene die gaan overleven na de crisis. Ik ben er echt van overtuigd dat de pandemie nog maar het begin is van heel turbulente jaren die komen. Er staan ons grotere uitdagingen te wachten dan dit virus. Het is belangrijk dat bedrijven continu transformeren. Dat is een evolutie, geen revolutie. Het is geen one time fix.’
‘Het gaat niet om hoe diep je zakken zijn, maar om hoe groot je hart is’
Hoe ga je nu concreet aan de slag? Het volgens Verstraete belangrijk dat je binnen je eigen organisatie begint. De attitudeshift die ze merkte bij maatschappelijk betrokken organisaties vat ze samen in het CARE-principe. De a staat daarbij voor collaboration. Het is maar door samen te werken dat we de uitdagingen waarmee we vandaag geconfronteerd worden echt kunnen aanpakken. De a van agility spreekt voor zich we zullen sneller en flexibeler moeten reageren en onszelf sneller leren aanpassen aan een wereld die razendsnel verandert.
De r staat in Verstraetes model voor reliability. In een wereld waar er heel veel negatief, controversieel en fake nieuws is, waar er geen zekerheden meer blijken te bestaan moeten je klanten, medewerkers en stakeholders weten dat je een betrouwbare partner voor hen bent. De e ten slotte staat voor empathy. Die zachtere versie van onszelf dus.
‘Elke onderneming kan iets doen ongeacht budget, omvang, hoe lang ze al bestaat. Het gaat niet om hoe diep je zakken zijn, maar om hoe groot je hart is’, aldus Verstraete. ‘Merken, bedrijven kunnen krachtige bronnen van maatschappelijke verandering zijn. En ze moeten zich bewust zijn van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid in een tijd waar de maatschappelijke impact van bijvoorbeeld de kerk, de overheid… veel kleiner is geworden dan ze in het verleden was.’
‘Je moet je de vraag stellen of je een deel wil zijn van de oplossing of niet, ook als je daar als bedrijfsleider zelf niet van wakker ligt. Want je mag er zeker van zijn dat je toekomstig medewerkers en toekomstige klanten je die vraag hoe dan ook zullen stellen’, zegt Verstraete.