Elke leider kan wel degelijk harde keuzes maken en voldoende zorg dragen voor zijn of haar mensen, zegt Jacqueline Carter, partner van het Amerikaanse Potential Project, en mede-auteur van het recente boek Compassionate leadership.
Sterker nog, met een gezonde combinatie van compassie en wijsheid worden je mensen er zelfs beter van. De tevredenheid verdrievoudigt, maar ook de betrokkenheid en de prestaties gaan in stijgende lijn.
Maar wat is compassie eigenlijk? Jacqueline Carter geeft uitleg tijdens een webinar van HBR. Empathie is het meevoelen met je mensen. Compassie gaat nog een stap verder. Dan voel je niet alleen mee, je wil ook actie ondernemen om te helpen.
Een goede vriend of fijne collega wil je geen slecht nieuws brengen
‘Dat verschil is ook te zien in je brein. Empathie speelt zich af in het gebied waar je verbintenis maakt met mensen. Compassie verschuift naar de meer rationele kant van je hersenen. Daar waar je het bredere plaatje kan zien en waar objectievere beslissingen worden genomen.’
‘Voel je als leider dat je overweldigd wordt door empathie, dan moet je mentaal een stapje terugzetten en je afvragen wat je kan doen om te helpen. Je verschuift daardoor je perspectief. Als leider verbind je door empathie, maar je leidt met compassie.’
Onderzoek onder 20.000 leiders toont aan dat er nog heel wat te leren valt op dit gebied. Zestien procent van de ondervraagden gaf aan dat ze uit empathie gaan vermijden. ‘Ze willen een fijne collega of goede vriend bijvoorbeeld geen slecht nieuws of negatieve feedback geven. Als leider wil je je mensen niet kwetsen.’
Leiders die zichzelf overschatten hebben een negatieve impact op hun mensen
Iets meer dan twintig procent van de leiders geeft aan dat ze gewoon te druk zijn om aandacht te besteden aan hun mensen en actie te ondernemen om ze te steunen. Twintig procent vindt resultaten dan weer belangrijker dan hoe hun mensen zich voelen. ‘Heel wat leiders hebben toegegeven dat ze vooral in het begin van hun carrière een slechtnieuwsgesprek zo snel mogelijk achter de rug wilden hebben.’
De rest van de ondervraagden vond dat ze de moeilijke dingen op een menselijke manier aanpakten. Waarbij Carter zich de vraag stelt of ze zichzelf daarin niet overschatten. ‘Je kan van jezelf denken dat je als leider het nodige verstand en medeleven vertoont, maar hoe denken je mensen daarover?’
Het onderzoek toonde dan ook aan dat 55 procent van de leiders niet op dezelfde golflengte zat als hun medewerkers. ‘Leiders die zichzelf overschatten, en dat zien we veel op C-level, hebben daarmee een negatieve impact op hun mensen. Hun werknemers hebben 32 procent meer kans op een burn-out, zijn 37 procent minder betrokken en 27 procent minder tevreden met hun job.’
Wat kan je doen om jezelf te verbeteren en compassievol leiderschap te tonen? Carter stelt een vliegwiel voor in vier stappen en geeft daarbij telkens een aantal praktische tips. ‘Het op gang krijgen van het wiel is moeilijk, maar als het eenmaal draait wordt het steeds makkelijker’, belooft ze.
Draaien maar.
Vier stappen om meer compassie in je leiderschap te brengen.
Besef dat het moeilijk is en dat het niet altijd goed zal gaan, maar blijf door dit proces gaan, adviseert Carter. Je leert ervan en je wordt er beter in. Wanneer je jezelf uitdaagt en je mensen uitdaagt om feedback te geven en te delen, dan help je elkaar om te groeien. Zo kun jij compassievol leiderschap ontwikkelen.