Wat als… we iedereen de glimlach zouden geven die de spiegel elke ochtend van ons krijgt? Van tijd tot tijd eens toegeven aan gezaag is best oké. Alleen hebben we vaak de neiging in die negativiteit door te gaan.
Want als je begint te zeuren over iets wat niet loopt zoals je dat wil, heb je meestal de neiging om boos en nors te kijken – vaak zonder het te beseffen. De spiegel reflecteert hoe een ander je ziet. Je daarvan bewust worden, is vaak voldoende om het tij te keren. Meestal beseffen we niet hoe heftig we onze boosheid of ontgoocheling tot uitdrukking brengen. De spiegel toont ons hoe opgekropt onze frustratie is…
Negativiteit lokt negativiteit uit. Vooral omdat we als mens de neiging hebben de oorzaak ervan buiten onszelf te zoeken. Dat is lekker veilig, het ligt aan ‘de ander’ dus we krijgen carte blanche om vooral zelf niet in beweging te komen. Sla dus je eigen beperkende gedachten knock-out door je glimlach toe te laten. Glimlach om de kleine blijheid die je zeker ergens nog in je hebt. Bepaal en zet een eerste kleine stap die iets aan je bron van frustratie doet en beleef dan hoe heerlijk het voelt om samen te lachen.
Oké, deze klinkt héél eenvoudig, maar simpelweg wéten wat jou aan het lachen brengt, betekent dat je je eigen hulpbronnen kan naar boven toveren wanneer het moeilijk gaat. Dat kan gaan van muziek, een boek, een film, tot een wandeling met de hond. Je vult het lijstje gaandeweg aan – zodat je het erbij kan nemen op momenten dat het lachen je ontgaat. Als hapklare brok die je dan vlotjes kan doorslikken. Je beslist dan tenminste zelf dat je je innerlijke glimlach wil activeren.
Onze drang naar perfectie maakt dat we onze glimlach niet aanboren. Het is nog niet perfect, dus verdient het onze lach nog niet. Maar wanneer is iets goed genoeg? Wanneer voel je je niet schuldig om je stommitetien? Onze hunkering naar perfectie en totaaloplossingen doet ons onze glimlach wegstoppen – wachtend op een betere gelegenheid om te lachen. Daag jezelf daarom eens uit om eens te lachen om juist dat wat nog niet perfect is.
Eens je terug aan het lachen bent, is het belangrijk om die glimlach te koesteren. Bewust glimlachen en bewust hardop lachen doet deugd. Al is een zekere graad van mildheid ook hier aangewezen. Want zelfs als je je glimlach even kwijt bent, kun je nog mild zijn voor jezelf. Glimlach om de kleine stapjes die je leven aangenaam maken. Irritatie en frustratie horen uiteraard bij het leven – alleen ben je niet verplicht om jezelf er volledig in onder te dompelen. Durf dus tegen de stroom ingaan en gun het jezelf om je kleine successen te vieren. Het tovert sowieso een glimlach om je mond en is de milde zalf op de blauwe plekken van het leven.
Wil je zelf leren coachen op overtuigingen, waarden en identiteit? Wil je het belang van je echte zijn herontdekken? Dan is onze Grow-opleiding zeker iets voor jou
Dit artikel is eerder gepubliceerd in het branded channel van Training & Coaching Square.