Wat is een future proof job nu eigenlijk?

‘Wim, we willen je graag voor een lezing over circulaire jobs naar aanleiding van onze dertigste verjaardag’. Ik had Ester Leibbrand aan de lijn, ze is de enthousiaste voorzitter van Noloc, de 3.000 leden tellende Nederlandse organisatie voor loopbaanadviseurs.

Ik had de term circulaire jobs zelf bedacht en kon hier natuurlijk moeilijk neen op zeggen. Ik vind het ook steeds leuk om iets te doen in Nederland. Waar men in België lauw of traag reageert, merk ik dat Nederlanders vaker enthousiast zijn over een innovatieve aanpak.

Toen ik hoorde dat ik bij de voorbereiding de steun kreeg van een voormalige tv-presentator, besefte ik dat het menens was. En staken er automatisch een aantal cruciale vragen de kop op. Ik begon te twijfelen of ik het niet gewoon zou hebben over Jobrepair, de titel van mijn boek. Want die term ‘circulaire job’ wordt nog niet genoeg begrepen.

De eenvoudigste definitie van circulaire job is dat het een job is waaruit je niet kan ontslagen worden. Een enquête op LinkedIn hielp me vooruit. ‘Hoe maak ik mijn baan future proof’ werd met een grote meerderheid gekozen als de lezing die de meeste mensen zou aanspreken.

In coronatijden wordt er tenslotte heel wat gepiekerd over de toekomst van je baan. Mijn vorige column ging over de salomonparadox. De essentie hiervan is om wel het probleem van iemand anders te zien en op te lossen, maar niet dat van jezelf. Of anders gezegd, zeggen hoe anderen hun jobs future proof moeten maken, maar dat niet doen voor je eigen baan.

In die valkuil wilde ik niet trappen. Ik maakte daarom voor mezelf de bedenking: als ik anderen zou helpen om hun job future proof te maken, hoe zou ik dan ook mijn eigen job future proof kunnen maken? Twee vliegen in één klap!

Drie nieuwe inzichten begonnen me uiteindelijk te dagen. Om mijn job future proof te maken doe ik er best aan om niet hetzelfde te doen als wat anderen doen. Dat lukt me wel vanuit mijn persoonlijkheid, maar dat is voor velen onder ons al geen makkelijke opdracht.

We zijn als mensen kuddedieren. We gaan naar die plek waar er veel volk is en klagen dan dat er te veel volk is. In coronatijden hebben we dat nu net moeten afleren. En je ziet dat we vorige zomer terug in onze oude gewoonten hervielen met een desastreuze stijging van het aantal besmettingen als gevolg.

Ten tweede dien ik rekening te houden met een zeer snel veranderende arbeidsmarkt. Ook daar had ik wel affiniteit mee omdat ik recruiters opleid in slim interviewen.

Als laatste dien ik rekening te houden dat niet iedereen hetzelfde verstaat onder future proof. Voor sommigen is zichzelf zeker voelen over hun toekomst genoeg. Anderen hebben meer nood aan objectieve zekerheid en daarbij liefst zoveel mogelijk bewijs voor ze iets future proof kunnen verklaren. En er zijn er ook voor wie het allemaal worst zal wezen. Die klagen pas als het te laat is en hun job verdwenen.