Onze energiebedrijven zijn discounters geworden

Energie is overal. Als een haast onzichtbare oerkracht onder de podia en achter de coulissen geïmplementeerd in ons dagelijks samenleven. Onbestaand bijna, want energie is niet tastbaar. Energie is een fluitje van een cent.

Energie is een drukje op de knop. Fantastisch toch? Wat een evolutie hebben we de afgelopen 100 jaar doorlopen. Al zeker met de komst van onze kerncentrales, maar ten koste van wat? Er is een volledige vervreemding van het ‘hoe’ en het ‘waar’ energie vandaan komt.

Populistische meningen over het afbouwen van onze afhankelijkheid van kernenergie, kan ik persoonlijk ten volle ondersteunen, maar veelal merk ik in mijn omgeving dat mening (zeg soms maar hartstochtelijke overtuiging) en gedrag niet altijd overeenkomen.

Er zijn voorbeeldburgers die woorden en daden laten samenkomen, maar een grote meerderheid ontwijkt de confrontatie met de waarheid. Dit verschijnsel is niet zo héél anders als de denkwijze van een kind, dat redeneert dat melk van de supermarkt komt. Hoe die melk daar is gekomen, is eigenlijk niet relevant. Als een doortrapte marketingstrategie ons kan doen geloven, dat deze melk komt van de lieve koetjes, die grazen in de wei van boer Charel, dan kunnen we met een gerust hart verder blijven consumeren, liefst ook aan de goedkoopst mogelijke prijs. Of misschien toch niet? Onze energiebedrijven zijn eigenlijk discounters geworden.

Wat dat concreet wil zeggen over jaarrekeningen en winstmarges van die bedrijven, daar kan en wil ik me niet over uitspreken. Wel weet ik dat een discounter en een duurzame organisatie niet dezelfde werkwijzen hanteren en niet dezelfde doelen formuleren. Als de markt blijft vragen naar discountenergie, zal dat de weg naar een (hele) groene energiesamenleving blijven belemmeren, tenzij de regering hier een duidelijk en vernieuwd beleid rond opzet… zou je misschien denken. Enkele maanden terug was minister Bart Tommelein de centrale gast op één van onze evenementen.

Minister Tommelein steekt veel ‘energie’ in het vinden van een goede balans tussen acties vanuit de energiesector, nieuwe maatregelen van de regering en tot slot, het opzetten van een klimaat waarbij ook de 11,3 miljoen Belgische burgers hun gedrag systematisch aanpassen. Dit kan gaan van investeren in zonnepanelen, over benoveren, tot het gewoon bewust denken aan het uitschakelen van licht, verwarming of pc.

Je gedrag als burger bewuster gaan veranderen, kan ook betekenen dat je misschien al wel eens met de fiets in plaats van met de wagen naar het werk kan reizen. Dit lijkt wellicht een kleine bijdrage, maar die kan uiteindelijk een gigantisch ripple effect teweegbrengen met uiteindelijk minder verkeer en minder uitstoot. En als dat niet voldoende motivatie kan opwekken, weet dan dat ook je persoonlijke energie minder afhankelijk zal worden van diezelfde energieketen. Jouw persoonlijk energiepeil is immers essentieel voor de beleving van elke dag.