Wat is de essentie van levenslang leren?

In de pleidooien voor lifelong learning komen vele argumenten aan bod. De snel veranderende technologie en maatschappij, de veranderende verwachtingen van de klant, werkgever en potentiële werknemer, en andere praktische argumenten. Maar de persoonlijke belangen van de levenslange leerling worden vaak vergeten.

Hierbij een pleidooi voor lifelong learning als ultieme vorm van zelfreflectie. Aan het einde van vorige zomer kreeg ik een dilemma voorgeschoteld: ofwel mijn geplande laatste week vakantie besteden voor wat me-time (zon, natuur, smalle straatjes), ofwel die week invullen met een Leadership Summer Camp aan de Solvay Business School. Ik koos voor de cursus.

Geen vanzelfsprekende keuze want het was een businessschool die ik voor de eerste keer zou uitproberen. En gezien het grote aanbod bij Salesforce zelf lijkt het op het eerste gezicht een onnodig risico. Toch ben ik blij dat ik het risico genomen heb. Ik ben er immers van overtuigd dat het deugd doet om af en toe je referentiekader grondig dooreen te schudden. Dat je voor de spiegel kan staan, en vragen: ‘ben ik nog wel goed bezig? Wat heb ik nodig om mezelf naar een hoger niveau te tillen? Of gewoon naar een ander niveau?’

Toen president Kennedy destijds toelichtte waarom hij missies naar de maan wilde, legde hij uit dat het schijnbaar onhaalbare doel vooral diende om het potentieel van het hele land naar een hoger niveau te tillen. Het dwong iedereen om out of the box te denken, om dingen uit te proberen die nog nooit waren geprobeerd. En zo werd het onhaalbare toch haalbaar. Dat is volgens mij de essentie van lifelong learning, minstens even belangrijk als het continu verwerven van nieuwe skills om overeind te blijven in de veranderende maatschappij.

Door jezelf voortdurend in vraag te blijven stellen, door je open te stellen voor nieuwe denkwijzen, dwing je jezelf tot nieuwe inzichten, in jezelf en in de wereld rondom je. Levenslang leren houdt ook in dat je jezelf kwetsbaar durft opstellen, dat je fouten durft maken tot je het goed krijgt, dat je ongekende talenten ontdekt en dat je ook je beperkingen leert kennen.

Zo kreeg ik op een internationale leadership cursus de kans om met collega’s nieuwe vaardigheden uit te proberen, zoals de kunst van het onderhandelen. Als je zoiets mag leren zonder dat er reële financiële gevolgen of impact op de business uit voortvloeien, is dit een uitgelezen kans om je limieten af te tasten.

Met het nieuwe jaar net van start en iedereen weer terug in de schoolbanken wordt het misschien tijd om even aan ons ‘schooljaar’ te denken. Wat hebben wij nodig om onszelf te verrijken als persoon, welke eindtermen stellen we onszelf, en welke cursussen hebben we nodig om die te behalen? Uit mijn eigen recente opleidingen leer ik alvast het volgende: een cursus is pas echt geslaagd als je er bruisend van energie van terugkeert, klaar om alle uitdagingen aan te gaan, de bestaande en de nieuwe.