Eén van de meest gehoorde redenen voor het gebrek aan vrouwen in managementfuncties, zowel binnen de technologie sector als erbuiten, is het gebrek aan rolmodellen op topniveau. Dit begint gelukkig stilaan te veranderen. Als mentor en coach van jongere dames binnen ons bedrijf hoor ik steeds vaker: ‘als ik ooit bereik wat zij heeft bereikt, dat zou erg mooi zijn’. En die ‘zij’ is niet altijd dezelfde persoon meer.
Maar nu zijn we toe aan de volgende uit daging: aan deze jongere dames duidelijk maken dat een carrière maken en de daarbij horende voordelen op financieel en personal development vlak een zaak is van vallen, leren en sterker staan. Voor wat, hoort wat! Je moet vaak hartverscheurende keuzes en opofferingen maken, evengoed als alle andere mannen en vrouwen die hun rolmodellen willen evenaren.
Want ook dat maakt deel uit van het gelijkschakelen van man en vrouw: dezelfde keuzes en afwegingen maken als je een kans ziet of een gelegenheid zich aandient. Kies je voor je gezin, voor je carrière, of gewoonweg voor zelfrealisatie op een totaal ander vlak? Die keuzes veranderen met de jaren, en gelukkig is het spreekwoord ‘kiezen is verliezen’ maar een tijdelijke waarheid. Keuzes brengen je dichter bij je droomjob. Pleit ik nu voor terug meer vrouwen aan de haard en moeders dicht bij hun kroost? Natuurlijk niet, wel integendeel.
Net zoals vrouwen zich bewust moeten zijn van de opofferingen die ze zullen maken om een carrière tot het allerhoogste niveau te maken, moeten ook mannen nadenken over de hartverscheurende keuzes die hen te wachten staan. Willen zij de vader zijn die zijn kroost weinig heeft zien opgroeien? Of laten ze die rol liever aan hun partner of een derde over?
Een collega kreeg de kans om in China te werken toen haar twee kinderen nog zeer jong waren. Ze miste verschillende mijlpalen, zoals verjaardagen, de eerste stapjes en de eerste woordjes. Een zware prijs, maar ze koos er bewust voor. Ze wist immers dat ze die mooie leerkans niet elke week zou krijgen, evenmin als haar mannelijke collega’s. Ook dat hoort tot de gelijkschakeling van mannen en vrouwen.
Iedere dag maken we keuzes, omarmen we een uitdaging en zo doende zeggen we neen tegen andere. Ook voor mij telt die realiteit. Een voorbeeld: vorige maand was ik, voor mijn job twee weken in het buitenland om voor vrouwen en mannen om me heen een rolmodel te zijn en andere rolmodellen te ontmoeten. Door mijn drive, mijn job betekent het dat ik mijn kinderen wat minder vaak zie, dat ik mijn ouders vaker moet vragen om in te springen, maar ook die keuze heb ik heel bewust genomen.
Het is wel ironisch: om een rolmodel te zijn voor mijn eigen dochter en zoon, ben ik er minder vaak voor hen. Maar zo leren ze alvast die ene waardevolle les: voor wat je belangrijk vindt, moet je investeren. Aan jou om ervoor te zorgen dat die investering het waard is. En de dwarsliggers? Eén laatste tip nog: jezelf omringen met mensen die anders denken dan jij, helpt vaak om de juiste keuze te maken. Je wordt hierbij uit je comfortzone getrokken, maar in ruil krijg je een veel vollediger zicht op het dilemma waar je voor staat. Ik wens jullie alvast vele dilemma’s, nog meer rolmodellen en een flinke dosis dwarsliggers toe.