België en de wereld

Reeds vanaf jonge leeftijd kreeg ik van thuis uit de kans om met verschillende culturen uit de wereld in contact te komen. Mijn vader had namelijk reeds vroeg in zijn carrière een internationale functie opgenomen en na elke zakenreis bracht hij ons nieuwe en speciale verhalen over zijn ervaringen uit Japan, Zuid-Afrika of the US. Wat ik me levendig blijf herinneren, waren de zakenrelaties die bij ons thuis op bezoek kwamen en de verscheidene gerechten die dan op het menu stonden.

Het was een periode waarin rijst met currysaus en kip zowat de nieuwste, zoniet enige exotische foodie beleving was. Die internationale gasten kwamen afgeladen gepakt en gezakt naar België met spaghetti, pizza, hamburgers of sushi,… sterk ingeburgerde gerechten vandaag, maar we hebben het over mijn kindertijd en die speelde zich af midden jaren 60. Globalisering stond toen, net als ik, nog in de kinderschoenen.

Dankzij mij vader heb ik dus gedurende mijn hele jeugd zeer diverse en verrijkende ervaringen kunnen opdoen over de economie, politiek, geloof en allerlei maatschappelijke thema’s. Ook de attitudeverschillen met ons Vlamingen met betrekking tot assertiviteit, extraversie en communicatiestijlen (beeld je maar even een clichématig goedlachse Zuid-Afrikaan of amoureuze handgebarenmakende Italiaan in) hebben me zoveel inzichten geschonken.

Als we dan een kleine 50 jaar fast forward spoelen naar vandaag, is er ontzettend veel veranderd om ons heen en komen we terecht in een maatschappelijk en economisch eengemaakt Europa dat, net als de toenmalige keukentafel van mijn ouders, door vele nieuwigheden beladen wordt en waarop met momenten de soep heter geserveerd wordt dan dat je ze eten kan, soms tot ergernis van de participerende tafelheren. De veranderende dynamiek op het wereldtoneel brengt zowel macro-economische als micro-economische uitdagingen met zich mee.

En de Belg? Hij ploegde voort. Er wordt te veel geroepen om eieren voor geld te kiezen door met z’n allen vast te houden aan molen en ezel. We hebben niet voldoende vertrouwen dat als we springen, de kat wel op zijn poten terecht zal komen. Het is nochtans de ‘gelaarsde kat’ die de hoofdrol van morgen zal spelen. Een aantal sterke Belgische organisaties geven ons vandaag al het goede voorbeeld op het internationale toneel. Dat we ons hier te weinig van bewust zijn, is zeker te zoeken bij onze Belgische klaagcultuur, maar daarenboven is er een nijpend gebrek aan juiste prioriteiten en verantwoordelijkheidszin bij de klassieke media om meer positieve berichtgevingen de wereld in te sturen. Als antwoord daarop, breng ik tot slot dan ook graag een positieve boodschap in de vorm van enkele rijmen.

We hebben prachtige voorbeelden van Belgische organisaties die internationaal dusdanig floreren dat zelfs Aziatische multinationals hen beminnen en begeren. Mijn suggestie naar ons allen Belgen, is dan ook te leren van zo’n echte Zuid-Afrikaanse lach en tijdig eens te pauzeren om te proeven van een Spaanse ‘pluk de dag’. Wij Belgen kunnen ook trots verhalen, net zoals Nederlanders, maar dan wel in drie verschillende talen. Laat die zure augurk dus even voor wat ze is, met een positieve boodschap is ook niets mis. De Galliërs zijn gekomen en de Romeinen zijn gegaan, maar de nieuwe Belgen, die zijn hier om ervoor te gaan!